Löggjöf um fráveitumál og hreinsun fráveituvatns er einn af mikilvægustu þáttum umhverfisstjórnunar. Eitt lykilatriðanna er sú krafa að koma á kerfisbundinni söfnun, meðhöndlun og hreinsun á skólpi frá íbúðarbyggð og atvinnurekstri til að vernda almenning og umhverfið gegn mengun af völdum skólps. Í því skyni hefur Ísland innleitt tilskipun Evópuþingsins nr. 91/271/EBE í reglugerð nr. 798/1999 um fráveitur og skólp.
Almenn krafa um hreinsun á skólpi er tveggja þrepa hreinsun nema ef viðtakar hafa verið skilgreindir sem síður viðkvæmir eða losun fráveituvatns er út í viðkvæman viðtaka.
Í reglugerðinni voru settir fram tímafrestir fyrir hreinsun á skólpi. Kröfurnar um hreinsun eru síðanmismiklar eftir hæfni viðtaka sem þéttbýli losar í og fjölda persónueininga frá þéttbýli.
Heilbrigðisnefndir gefa út starfsleyfi vegna fráveitu- og hreinsibúnaðar sem notaður er til meðhöndlunar, hreinsunar og losunar á skólpi frá þéttbýli skv. 14. gr. rgl. nr. 798/1999 og skulu kröfur um hreinsun og umhverfismarkmið sem fráveitukerfið þarf að ná koma þar fram. Heilbrigðiseftirlit fer einnig með eftirlit með öllum fráveitum skv. 5. gr. reglugerðarinnar.
Almennt má skipta hreinsun á fráveituvatni í fjögur stig.
Tenglar
Erlendar upplýsingar um lítil skólphreinsimannvirki og skólphreinsun á svæðum þar sem ekki er hægt að tengjast fráveitu.